የ‹‹አፍ መፍቻ›› የሚለው የመዝገበ-ቃላት ፍቺ የሚያመለክተው አንድን ቋንቋ ከልጅነት ጊዜ ጀምሮ እንደ የመጀመሪያ ቋንቋ ወይም የአፍ መፍቻ ቋንቋ የሚናገር፣ እና እንደ መጀመሪያ እድገታቸው አካል በተፈጥሮ ያገኘውን ሰው ነው። ቤተኛ ተናጋሪዎች በቋንቋው ከፍተኛ የብቃት ደረጃ እንዳላቸው ተደርገው ይወሰዳሉ፣ እንዲሁም የሰዋሰው፣ የቃላት አነጋገር፣ የቃላት አነባበብ እና የባህላዊ ልዩነቶች ግንዛቤ አላቸው። ብዙ ጊዜ ለድምፅ አጠራር እና ሰዋሰው እንደ ዋቢ ሆነው ያገለግላሉ፣ እና በጣም ትክክለኛ የቋንቋ አጠቃቀም ምንጭ ሆነው ይታያሉ።